ไม่รู้ว่าชีวิตผมมันถึงคราวซวยหรือว่าอะไร เพราะนอกจากจะตกงานแล้ว ยังมาขับรถชนไอ้บ้านี่อีก ถามว่าทำไมผมถึงเรียกมันว่าไอ้บ้าอ่ะเหรอ ก็จะไม่ให้เรียกมันไอ้บ้าได้ไง ก็เพราะว่าหลังจากที่ผมชนมัน แทนที่มันจะนอนจมกองเลือดแล้วผมก็คงโดนจับเข้าคุก แต่ที่ไหนได้ มันลุกขึ้นมาแล้วเอาแต่เรียกผมว่า
‘อันปัน’ อันปัน อันปันไหนวะ!! กูรู้จักแต่อันเดียว อันนี้ อันนั้น อันโน้น
แถมมันยังบอกอีกนะว่ามันอ่ะเป็นแฟนผมไง แล้วมันก็เพ้อพูดแต่ว่ามันเป็นอัลฟ่า อัลฟ่า อัลฟ่าบ้าไร !! หน้ามึงอย่างกับเบบี้บูมเมอร์!!
“อันปัน ยกโทษให้พี่เถอะนะ ต่อไปพี่จะไม่เจ้าชู้อีกแล้ว”
“โอ๊ย ผมไม่ได้ชื่ออันปัน ผมชื่อข้าวปุ้น อีกอย่างคุณเจ็บตรงไหนไหมเนี่ย ไปโรงบาลก่อนไหม”
“ต่อให้อันปันขับรถชนพี่ให้ตายแล้วไปเกิดใหม่ พี่ก็ยังรักอันปันเหมือนเดิม”
“ห๊ะ !! สมองกระทบกระเทือนป่ะ ไปโรงบาลเหอะ”
ตอนแรกผมก็กะจะรับผิดชอบแต่ว่าตอนนี้ผมว่าชนแล้วหนีก็เป็นความคิดที่ไม่เลวนะ เพราะไอ้นี่มันเอาแต่เข้ามากอด มาหอมผมอยู่ได้
หากคุณคิดว่าเรื่องมันจบแค่นี้บอกเลยเรื่องมันบ้ากว่านั้นอีกคุ๊ณ เพราะว่าเพื่อนสาววายของผมมันบอกว่า ไอ้คนที่อยู่ตรงหน้าผมเนี่ย มันคือพระเอกที่ออกมาจากนิยายที่มันอ่าน มันชื่อไอ้ บอมเบย์ พระเอกธงแดง !! ในเรื่อง อัลฟ่าบ้ารัก ที่ตอนนี้กำลังโด่งดัง
ฮ่วย กูฮู้จักแต่ธงชาติ มึงมาธงแดงหยังก๊อนนนน
“เห้ยแก พี่เขาคือพี่บอมเบย์จริง ๆ นะ”
“บ้าไง๊ มึงก็เพ้อตามมันเนาะ”
“จริง ๆ นะมึง ก็พี่เขาก็บอกอยู่ว่าชื่อบอมเบย์ แฟนชื่ออันปัน มันตรงกับนิยายที่กูอ่านจริง ๆ นะ”
“อีจี๋มึงอย่าจี้ให้มาก อ่านนิยายวายมากแล้วสมองไหล”
“ผมชื่อบอมเบย์จริง ๆ นะครับ แล้วนี่น้องอันปันกินยาหรือยังเดี๋ยวฮีทนะครับ!!”
“ฮีทบ้าฮีทบออะไร ฮีทสโตรกหรอ วันนี้ก็ไม่ร้อนนะ”
“ก็น้องเป็นโอเมก้าก็ต้องกินยาซิ เดี๋ยวฮีทขึ้นมาก็ลำบากเอวพี่อีก” มันพูดหน้าตายแถมยังทำท่าควงเป้า
กว่าจะรู้เรื่องกันผมก็ต้องทำความเข้าใจอยู่นาน เมื่ออีจี๋เพื่อนรักมันอธิบายโลกของนิยายโอเมก้าเวิร์สให้ฟัง พอผมฟังจบแล้วก็ได้แต่ถอนหายใจ
“ไหนมึงบอกว่ามีแต่ตัวเอกหลุดเข้าไปในนิยายไง แล้วทำไมไอ้บ้านี่ถึงออกจากนิยายมาอยู่โลกจริง แถมแม่งยังเลือกประเทศได้ดีสุด ๆ เลือกประเทศไทย ประเทศที่สาววายสมองไหลสุด ๆ โอ๊ยยยย กูจะล่าแบ้ ใครก็ได้ช่วยกูที!!”
