ต้องแสงสูรย์

‘สูรย์’ ถูกวิญญาณตนหนึ่งตามเอาชีวิตจนเกือบตายมาแล้วหลายครั้งหลายหน ไปหาหมอผีมากี่สำนักก็ไม่มีใครสามารถช่วยเหลือได้ สุดท้ายลูกพี่ลูกน้องจึงพามาหา ‘พยัคฆ์’ เพื่อขอความช่วยเหลือ

“ยังไงก็ไม่รอดหรอก อยากทำอะไรก็รีบทำซะให้พอใจ”

ทว่าสิ่งที่อีกฝ่ายพูด มันไม่ต่างอะไรกับหมอผีคนอื่นเลย

“หมอผีมันปากไม่ดีกันหมดทั้งประเทศเลยหรือไง วัน ๆ ไม่ทำอะไร เอาแต่มานั่งทักว่าคนนั้นคนนี้จะตายอยู่ได้!”

หลังตวาดใส่อย่างไร้มารยาทครั้งนั้น สูรย์ก็ไม่ได้ไปหาหมอผีที่ไหนอีกเพราะกลัวถูกทักว่าจะตาย กระทั่งโดนเล่นงานจนจิตตกและทนต่อไปไม่ไหว เขาจึงต้องบากหน้ากลับมาหาพยัคฆ์เพื่อขอความช่วยเหลืออีกครั้ง ซึ่งอีกฝ่ายก็เอาแต่ปฏิเสธกันท่าเดียว…

“ถ้าคุณไม่อยากช่วยฟรี ๆ เราจ้างก็ได้นะ”

“ไม่เอา”

“งั้นทำยังไงคุณถึงจะยอมช่วยเราล่ะ”

“ไม่ต้องทำอะไร ไม่ช่วย”

งานนี้เขาจะสามารถรอดพ้นชะตากรรมอันโหดร้ายไปได้หรือไม่ จะสามารถมีชีวิตต่อไปเหมือนคนอื่นได้หรือเปล่า หรือว่าสุดท้ายแล้วเขาจะต้องตายตก...เหมือนทุกชาติที่ผ่านมา