หมอคฑาคือพ่อของลูก

เขาเลือกให้เธอทิ้งลูก แต่เธอเลือกทิ้งเขาแทน เธอเลือกจะเป็นแม่ ไม่ใช่ผู้หญิงที่ยอมจำนนต่อความเห็นแก่ตัว

วันนี้เขาอาจลืมไปแล้ว แต่เธอไม่เคยลืม…เพราะทุกครั้งที่มองหน้าลูก เธอเห็นเหตุผลที่ทำให้เธอเข้มแข็งกว่าเดิม

 

สำหรับเขา...ลูกอาจเป็นแค่ความผิดพลาดในช่วงเวลาหนึ่ง แต่สำหรับเธอ...ลูกคือทั้งชีวิต คือโลกทั้งใบที่เธอไม่มีวันละสายตาได้เลย

 

“หมอคฑาคือพ่อของลูก พ่อ? คนที่เคยบอกให้ฉันไปเอาลูกออก ไม่มีสิทธิ์มาเรียกเขาว่าลูก!”

สามปีที่แล้ว เขาเหยียบย่ำหัวใจเธอจนแหลกสลาย ไล่เธอไปพร้อมกับลูกในท้องด้วยคำพูดที่โหดร้าย

สามปีต่อมา เขากลับมาตามทวงสิทธิ์ในตัวลูก และเธอ… แต่ ‘อัยย์ญาดา’ ไม่ใช่เด็กสาวที่เคยร้องไห้อ้อนวอนเขาอีกต่อไป!

เขาต้องทำทุกวิถีทางเพื่อทวงคืนทั้งลูก… และหัวใจของเธอ!

💚💚💚💚💚💚💚

“เธอคิดว่าฉันจะเชื่อว่าเด็กเป็นลูกฉันเหรอ? ไปเอาออกซะ อย่ามาทำตัวไร้ยางอาย! ฉันบอกตลอดว่าห้ามท้องหรือเธอคิดจะเอาลูกคนอื่นมายัดเยียดให้ฉันอัยย์ญาดา”

“อัยท้องกับพี่หมอจริงๆ นะคะ ฮึก~”

“เธอมันทำตัวต่ำเหมือนตอนที่ทอดกายให้ฉัน ลูกของฉันต้องไม่มีแม่ที่ไม่มีหัวนอนปลายเท้าแบบเธอ ถ้าอยากเก็บเด็กไว้ก็ออกไปจากชีวิตของฉัน”

“เขาเป็นลูกของพี่หมออัยไม่เคยนอนกับใคร”

“ฉันเกลียดเด็ก ออกไปจากชีวิตฉัน” น้ำเสียงแสนเย็นชาเอ่ยออกมาราวกับไม่ใช่คนรู้จัก