เพียงเธอ

“พี่ชื่อจริง”

                เขาไม่รู้เลยว่าแค่คำแนะนำตัวสั้นๆ จากเจตนิพัทธ์ในวันนั้น จะเป็นจุดเริ่มต้นของความสัมพันธ์ที่พัฒนามาจนวันนี้...ถ้าถามว่าวันไหนน่ะเหรอ ก็วันที่เจตนิพัทธ์ไม่ติดต่อมาแม้แต่โทรศัพท์สักสาย ทั้งที่คนทางนั้นไปอยู่ไกลถึงอเมริกายังไงล่ะ!

                ตั้งแต่นั้นมาจิรายุก็ตั้งมั่นว่าจะอยู่คนเดียวให้ได้ แต่พอคิดจะตัดใจ คนที่กลั่นแกล้งเขาในความทรงจำมาตลอดก็ดันบินกลับไทยมาอยู่ตรงหน้า อยู่ในร้านเช่าหนังสือของครอบครัวเขา ซ้ำยังเป็นนักลงทุนใหญ่ที่แม้แต่พ่อเขายังชื่นชม

*****

                “แล้วเมื่อไรเราจะแต่งงานบ้างล่ะ”

                ชนัยที่นั่งฟังบทสนทนาของลูกๆ มานานโพล่งขึ้นจนจิรายุที่กำลังดูดน้ำหวานฟังเพลินๆ แทบสำลัก

                “ผมยังรอคนเขาตกลงแต่งด้วยอยู่เลยครับคุณอา”

                เจตนิพัทธ์ยิ้ม สายตาเลื่อนไปยังใบหน้าของคนที่นั่งไอค่อกแค่กอยู่ตรงข้าม

                “แล้วลูกชายคนเล็กของคุณอาล่ะครับ เมื่อไรจะแต่ง”

                จิรายุเบิกตากว้าง จ้องอดีตรุ่นพี่คนสนิทเขม็ง เพิ่งกลับมาเจอกันได้ไม่นานก็เล่นงานเขาแล้วเหรอ ยังนิสัยไม่ดีไม่เปลี่ยนเลย!

*****