ตะกร้าว่าง
ออนไลน์...ที่ใคร ๆ ก็ว่าน่ากลัว แล้วยังต้องมาพบรักในโลกออนไลน์อีก ยิ่งไม่มีใครเห็นด้วย...แต่แล้ว มนชิต พยาบาลหนุ่มก็พิสูจน์ให้เห็นว่า แม้รักที่พบกันในโลกออนไลน์ เขาก็รักเธอสุดหัวใจ...ปัณฑิตา นักเขียนโนเนม...ดวงใจของเขา“เธอ...ถ้าเราจะเปิดเพจเอาเรื่องของตัวเองมาเล่าจะโอเคมั้ย” เราถามระหว่างตักไอศกรีมเข้าปาก“เล่าแบบไหนอะ”“เป็นเรื่องที่เราพบเจอกันไง เก็บไว้เป็นความทรงจำ เธอจะว่าอะไรเราไหม”“ได้นะ ดีเหมือนกัน จะได้มีไดอารีเป็นของเราเอง”ตอนแรกก็กลัวเขาจะว่า กลัวเขาจะไม่เข้าใจเหมือนกันนะ แต่ที่ไหนได้เขายินดีเสียอีก“แล้วจะใช้ชื่อว่าอะไร”“ยังไม่รู้เลย คิดก่อนนะ”“ครับ”“เธอ...เขาทำเพจแล้วนะ” เราบอกระหว่างนั่งกินข้าวเหนียวกันตรงม้านั่งด้านหลังห้าง S“เพจ เพจอะไร” หมีถามอย่างสงสัย“เพจไดอารี ความทรงจำของเราไง”“อ๋อ ครับ” พยักหน้าเข้าใจ “แล้วใช้ชื่อว่าอะไร”“เสี่ยงรัก”“ทำไมต้องเสี่ยงรัก”“เพราะเราไม่รู้ว่า เราสองคนจะคบกันนานแค่ไหน เอาจริง ๆ นะ เราไม่อยากเสียใจอีกแล้วอะ เราไม่อยากเริ่มต้นใหม่อีกแล้ว เข้าใจเราใช่ปะ”“ครับ เขาจะไม่สัญญาอะไรนะ เพราะถ้าสัญญาแล้วทำไม่ได้ จะเสียความรู้สึกกันเปล่า ๆ”“ค่ะ รักเธอจัง” ซบศีรษะกับไหล่หมี โดยที่มือของเขาคอยลูบเบา ๆ
คุกกี้ช่วยให้เราสามารถให้บริการจากเราได้ คุณควรยินยอมเปิดใช้งานคุกกี้