โรงละครแห่งความตาย ยินดีต้อนรับ เล่ม 2

หวังอี้เจี๋ยลืมตาตื่นขึ้นมาอีกครา ถึงพบว่าตนอยู่ใน มิติโรงละคร เสียแล้ว...

เขาในฐานะ นักแสดงประกอบ จำเป็นต้องบรรลุความปรารถนาของ เจ้าของหนัง เพื่อออกจากมิติไปให้จงได้ เพราะหากทำไม่สำเร็จ บทลงโทษมีเพียงความตายเท่านั้น

นอกจากนั้น เขายังต้องไขปริศนาจากอดีตที่ยังคลุมเครือ พ่วงไปด้วยเจ้าตัวน่ารำคาญที่เกาะแกะอยู่ตลอดเวลา

"มองอะไรนัก" เขาถาม น้ำเสียงไม่ติดหงุดหงิดอย่างที่เคยเป็นมา
"นั่นสิ แล้วคุณล่ะ มองผมทำไมนัก" เฝิงจวิ้นหลานหัวเราะในลำคอ
"...ฉันไม่ได้มอง"
"ถ้าคุณไม่ได้มองผม จะรู้ได้ยังไงว่าผมมองคุณอยู่ตลอด"