Drum จังหวะรัก

“เดี๋ยว…”

หมับ

“อะไร…” เสียงเข้มต่ำเรียกไว้ก่อนที่ฉันจะเดินออกไปจากห้องของเขา ฉันหมุนตัวไปมองทางครามแต่ก็ต้องชะงักและอ้าปากที่กำลังจะถามเขาค้างไว้ ทันทีที่หน้าอกรับรู้ถึงฝ่ามือหนาอุ่นร้อนที่กำลังจับหน้าอกของฉันเอาไว้โดยไม่ทันได้ตั้งตัว

ทั้งฉันและครามเราสบสายตากันนิ่งไปหลายนาที แต่เหมือนครามจะได้สติก่อนเขาเลยดึงมือหนาออกแล้วบอกด้วยเสียงเรียบนิ่งทันที

“ฉันจะจับแขน แต่เธอดันหันมาซะก่อน” ฉันที่กะพริบตาปริบๆ มองครามอยู่พยักหน้าหงึกหงัก เม้มริมฝีปากเล็กน้อย แล้วรีบหันไปมองอย่างอื่นในห้องเขาแทน

มันเป็นอุบัติเหตุสินะ เอาเถอะ ฉันไม่อยากโวยวายอะไรหรอก เขาก็ไม่ได้ตั้งใจด้วย แต่ทำไมหัวใจถึงเต้นระรัวและรู้สึกหน้าร้อนผ่าวแบบนี้ล่ะ...