Say hi baby เมื่อรักมาทักทาย

“ก็ใครใช้ให้พี่ไปทำเรื่องอะไรแบบนั้นในที่สาธารณะล่ะคะ!”

ในเมื่อไม่รู้ว่าจะต้องโกหกต่อยังไง ก็ยอมรับความจริงออกไปนี่แหละเรื่องนี้เธอไม่ได้เป็นคนผิดเสียหน่อย เขาต่างหากที่ไม่รู้จักเลือกสถานที่บ้าง

“สาธารณะ? ฉันอยู่ในรถของฉันใครกันแน่ที่ยื่นหน้าเข้ามาส่องรถคนอื่น”

บอสถอยกลับไปยืนเต็มความสูงพลางกระตุกยิ้มมุมปาก เขากำลังรู้สึกสนุกกับการแกล้งคนตัวเล็ก อาการของเธอตอนนี้เหมือนเด็กมัธยมที่โดนอาจารย์ฝ่ายปกครองจับได้ว่าโดดเรียนครั้งแรก

‘เพราะความอยากรู้อยากเห็นของแกแท้ๆเลย!’

ได้ฟังเหตุผลของเขาแครอทก็ไปต่อไม่ถูกเพราะเธอเป็นคนที่เดินเข้ามาส่องกระจกรถเขาเองจริงๆ

“ก็รถมันโยกนี่!”

เธอเลือกที่จะบ่นพึมพำในลำคอมากกว่าเถียงเขากลับไปเพราะรู้ว่ายังไงเธอก็คงจะเถียงสู้เขาไม่ชนะอยู่ดี

“เธอต้องรับผิดชอบ”

บอสพูดด้วยสีหน้าเจ้าเล่ห์ ถือเสียว่าเธอเป็นของเล่นแก้เซ็งระหว่างที่เขายังไม่ถูกใจใครคนใหม่

“ทะ...ทำไมหนูต้องรับผิดชอบพี่ด้วยTT”

แครอทเงยหน้าขึ้นถามอีกครั้งด้วยความไม่เข้าใจ อาการของเธอบ่งบอกว่ากำลังจะร้องไห้อยู่รอมร่อ

“ไม่ใช่ฉัน....น้องชายฉันต่างหาก”

มือหนาหยิบซองบุหรี่และไฟแช็คออกมาจากกระเป๋ากางเกงระหว่างตอบกลับเธอ สายตาคมหลุบลงมองตรงกลางร่างกายของตัวเองเพื่อให้เธอเข้าใจว่าน้องชายที่เขาพูดถึงคืออะไร

“กรี๊ด!ไอ้จ้อนพี่พี่ก็รับผิดชอบเองสิ!”